Επιστολή του προέδρου του Κουμαριτσίου κ Α Δρόσου για τα μεταλλεία

Κύριε Δήμαρχε,
κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι

Οι κάτοικοι του Κουμαριτσίου είμαστε ανάστατοι. Είμαστε ανάστατοι γιατί κάποιοι, στο όνομα του κέρδους και της δήθεν ανάπτυξης, φέρνουν τα μεταλλεία δίπλα στο χωριό μας απαξιώνοντας τον τόπο μας και υποσκάπτοντας το μέλλον μας. Υποβαθμίζουν την αξία της γης μας και εκμηδενίζουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα όλης της περιοχής, πράγμα που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην καταστροφή του χωριού μας. Οι συνθήκες της ήρεμης και αξιοπρεπούς διαβίωσης, που είχαμε ως τώρα, δίνουν τη θέση τους στην αναστάτωση και στην απαξία.

Και βέβαια η εταιρεία, μη έχοντας απέναντί της ένα άλλο επίσημο εναλλακτικό παραγωγικό σχέδιο και μια εναλλακτική πρόταση για την περιοχή, έχει ταυτόχρονα συμμάχους:
- την αρνητική οικονομική και κοινωνική συγκυρία της χώρας μας με την ανεργία και την μη παραγωγή,
- αλλά και όλους όσους τα τελευταία χρόνια μας “δουλεύουν”, μαζί με την εταιρεία και δεν ξέρουμε για ποιους λόγους και με ποιον σκοπό, μεθοδεύοντας, με αρχιτεκτονικό τρόπο, τις νέες θέσεις εξόρυξης για μεταλλευτική δραστηριότητα στην Οίτη και ειδικά στο χωριό μας.

Με αυτή την επιλογή ακυρώνουν κάθε δική μας ελπίδα, αλλά και κάθε ελπίδα των επόμενων γενεών, για μια βιώσιμη αληθινή ανάπτυξη μέσα από τον ήπιο ορεινό τουρισμό και με την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ευρύτερης περιοχής. Ταυτόχρονα μας διαμηνύουν, με άθλιο τρόπο, ότι “τα μεταλλεία θα γίνουν, το θέλετε ή δεν το θέλετε”! Σίγουρα εννοούν ότι κάποια στιγμή οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής, και όχι μόνο εμείς, θα λυγίσουμε υπό το βάρος της ανέχειας και της ανεργίας από τις πολιτικές που ασκήθηκαν και ασκούνται και που υπονομεύουν κάθε άλλη αναπτυξιακή προοπτική καθιερώνοντας ως μοναδική λύση, ως “μονοκαλλιέργεια”, τη μεταλλευτική δραστηριότητα για ολόκληρη την Οίτη. Έχουν ήδη βέβαια ονομάσει την περιοχή “βιομηχανική”, όπως άλλωστε προβλέπεται στο Χωροταξικό Βιομηχανίας, που κάποιοι άφησαν να περάσει χωρίς καμιά αντίδραση.

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι
Δείτε επιτέλους την Οίτη με υπευθυνότητα. Δείτε την αγωνία και τη θέση των κατοίκων του Κουμαριτσίου ως δική σας. Σταματήστε την αδειοδότηση νέων μεταλλείων και δώστε την προοπτική για την αληθινή ανάπτυξη. Στηρίξτε τις προσφυγές μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μπείτε επικεφαλής του αγώνα ενεργοποιώντας όλες τις δυνατότητες, που σας παρέχει ο θεσμικός σας ρόλος, και μη μας αφήνετε να βγάλουμε μόνοι μας “το φίδι από την τρύπα”. Μην παίζετε το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου!.

Απευθυνόμαστε σε όλους σας, γιατί ως μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου δεν είστε άμοιροι ευθυνών. Μην ακυρώνετε το ρόλο σας. Ενεργοποιηθείτε αναλαμβάνοντας ευθύνη, συλλογική και ατομική. Αν τα σχέδια της επέκτασης των μεταλλείων προχωρήσουν, τότε πρέπει να αποφασιστεί από τώρα η μετακίνηση του χωριού μας σε άλλη θέση. Και γι’ αυτό θα έχετε κι εσείς ένα σοβαρό μερίδιο ευθύνης. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα, με όποιο πρόσφορο μέσο, ακόμα και με αγωγές στη δικαιοσύνη κατά αυτών όλων που με τις πρακτικές τους και τις αποφάσεις τους υπονομεύουν κι απαξιώνουν τα περιουσιακά μας στοιχεία και καταρρακώνουν τα ατομικά μας δικαιώματα.

Θανάσης Δρόσος
Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Κουμαριτσίου

Πρόταση διαχείρισης απορριμμάτων για την Περιφέρεια Στερεάς

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Με αγώνες και αλληλεγγύ απέναντι στην κρίση

http://periferiastereas.blogspot.com

Πρόταση διαχείρισης απορριμμάτων
για την Περιφέρεια Στερεάς
Τα σκουπίδια μπορούν να δημιουργήσουν όφελος και θέσεις εργασίας

Η διαχείριση των απορριμμάτων έχει δυστυχώς μπει στο στόχαστρο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που εκμεταλλευόμενοι την μεθοδευμένη αδράνεια της πολιτείας, επιβάλλουν μεγάλα έργα και πανάκριβες όσο και επισφαλείς λύσεις.
Στην Στερεά Ελλάδα, οι περισσότερες περιοχές που αφορούν περίπου το 80% των πολιτών, δεν έχουν ασφαλείς χώρους διάθεσης απορριμμάτων, ενώ υπάρχουν πολλοί χώροι ανεξέλεγκτης απόρριψης αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων. Η δημιουργία Χώρων Υγειονομικής Ταφής είναι η μοναδική μέθοδος που χρηματοδοτείται παρά τα προβλήματα που δημιουργεί, ενώ η ανακύκλωση κινείται σε πολύ χαμηλά ποσοστά, γεγονός για το οποίο δεν ευθύνονται οι πολίτες αλλά η ελλιπής οργάνωση. Επιπλέον οι πόροι που διατίθενται από τα κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ) αν και περιορισμένοι, παραμένουν ανεκμετάλλευτοι.
Το Αυτοδιοικητικό Κίνημα καταθέτει μια ολοκληρωμένη πρόταση που αφορά:
“Αποκεντρωμένη διαχείριση χαμηλού κόστους, με έμφαση στη διαλογή στην πηγή και στην ανάκτηση, με τοπικές μονάδες διαχωρισμού και κομποστοποίησης και στηριγμένη στην κοινωνική συμμετοχή”.
Είναι μια εφαρμοσμένη λύση που προωθεί την συμμετοχή του πολίτη, παράγει τις περισσότερες θέσεις εργασίας τοπικά, μπορεί να εφαρμοστεί αμεσότερα από κάθε άλλη, έχει το χαμηλότερο κόστος, διανέμει ισόρροπα τις ωφέλειες από την ανακύκλωση και σέβεται το περιβάλλον.
Η Περιφέρεια και οι Δήμοι της Στερεάς Ελλάδας, μπορούν να επιλέξουν λύσεις προς όφελος των πολιτών, να δείξουν άμεσα αποτελέσματα και να αποτρέψουν την εκχώρηση της διαχείρισης των απορριμμάτων στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο.


Ακολουθεί η πλήρης πρόταση:

Η διαχείριση των απορριμμάτων στην περιφέρεια Στερεάς – Προτάσεις του Α/Κ

Α. Βασικές προβλέψεις του υφιστάμενου ΠΕΣΔΑ Στερεάς

Με την 6972/22.12.2005 απόφαση του Γ.Γ. περιφέρειας Στερεάς εγκρίθηκε ο ΠΕΣΔΑ Στερεάς. Από μια εκτενή μελέτη, περίπου, 1.000 σελίδων, στον υφιστάμενο ΠΕΣΔΑ έχουν αποτυπωθεί οι εξής βασικές επιλογές:

• ο καθορισμός των (υποχρεωτικών για κάθε περιφέρεια) στόχων της εκτροπής από την ταφή του βιοαποδομήσιμου κλάσματος των ΑΣΑ και της ανακύκλωσης.
• η διάθεση σε 11 ΧΥΤΑ, οι οποίοι αντιστοιχούν στις αντίστοιχες 11 διαχειριστικές ενότητες: 1η – Δ. Βοιωτία, 2η – Αν. Βοιωτία, 3η – Β. Εύβοια, 4η – Κ. Εύβοια, 5η – Ν. Εύβοια, 6η – Σκύρος, 7η – Ευρυτανίας, 8η – Δομοκού, 9η – Λαμίας, 10η – Λοκρίδας, 11η – Φωκίδας.
• η κατασκευή πέντε (5) κεντρικών (μία για κάθε νομό) εγκαταστάσεων επεξεργασίας και αξιοποίησης σύμμεικτων απορριμμάτων (όσων έχουν απομείνει μετά τα προγράμματα εκτροπής επιλεγμένων κλασμάτων), χωρίς να προσδιορίζονται τα σημεία της χωροθέτησής τους. Για τους νομούς Φθιώτιδας, Βοιωτίας, Εύβοιας θεωρούνται αποδεκτές όλες οι τεχνολογίες επεξεργασίας – αξιοποίησης, ενώ για τους νομούς Ευρυτανίας και Φωκίδας θεωρείται ότι πρέπει να εξαιρεθεί η μέθοδος της “αποτέφρωσης - καύσης”, λόγω μικρού πληθυσμού.
• η λειτουργία 5 – 8 ΣΜΑ (2-3 για τη Φθιώτιδα, 1 – 2 για την Εύβοια, 1 – 2 για τη Φωκίδα, 1 για την Ευρυτανία).
• η πρόβλεψη για τη δημιουργία “πράσινων σημείων” για την ανακύκλωση υλικών και τη συνεργασία με τα υφιστάμενα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.
• η διαλογή στην πηγή του οργανικού (βιοαποδομήσιμου) κλάσματος και η κατασκευή μονάδων επεξεργασίας με σκοπό την παραγωγή κομπόστ.
• η λειτουργία φορέων διαχείρισης (ΦοΔΣΑ), κατ’ ελάχιστο στα όρια μιας διαχειριστικής ενότητας.
• η σταδιακή παύση λειτουργίας των ενεργών και η αποκατάσταση ενεργών και ανενεργών ΧΑΔΑ.
• ο καθορισμός στόχων για τις λοιπές (πλην των αστικών) κατηγορίες στερεών αποβλήτων. Σε αυτό το πλαίσιο προβλέπεται η κατασκευή, τουλάχιστον, ενός (1) ΧΥΤΑ αδρανών αποβλήτων, για τα απόβλητα από κατασκευές, εκσκαφές και κατεδαφίσεις.
• η δυνατότητα αναθεώρησης του ΠΕΣΔΑ ανά πενταετία ή, κατ’ εξαίρεση, και νωρίτερα αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι.

Η ποσότητα των αστικών απορριμμάτων της Στερεάς το 2005, ανέρχονταν σε, περίπου, 270.000 τόνους/έτος. Κατά τη χρονική στιγμή της έγκρισης του ΠΕΣΔΑ Στερεάς:

• λειτουργούσαν 4 ΧΥΤΑ (Λαμίας, Δομοκού, Λιβαδειάς, Χαλκίδας), υπό κατασκευή ήταν ο ΧΥΤΑ Β. Εύβοιας (Ιστιαία) και είχαν εξασφαλίσει χρηματοδότηση 3 ΧΥΤΑ (Άμφισσας, Θήβας, επέκταση Λιβαδειάς)
• ένα (1) ΚΔΑΥ, στη Λαμία, ήταν έτοιμο να λειτουργήσει
• δεν υπήρχε καμία μονάδα μηχανικής διαλογής, θερμικής επεξεργασίας ή αξιοποίησης βιοαερίου
• οι τσιμεντοβιομηχανίες υποδέχονταν απόβλητα, αλλά όχι αστικά σύμμεικτα απορρίμματα
• υπήρχαν 307 ΧΑΔΑ (191 ενεργοί και 116 ανενεργοί)

Β. Η κατάσταση σήμερα

Στο επίπεδο των γενικών ρυθμίσεων και των σχεδιασμών:

• Βρίσκεται στο στάδιο της διαβούλευσης σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ (http://www.opengov.gr/minenv/?p=1710), με τίτλο «νόμος - πλαίσιο για τα απόβλητα», στο οποίο γίνεται προσπάθεια συγκέντρωσης της σχετικής νομοθεσίας, ενώ εισάγεται στην εθνική νομοθεσία και η οδηγία 2008/98/ΕΚ του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου.
• Σε πολλές περιφέρειες της χώρας έχει ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης και επικαιροποίησης των υφιστάμενων περιφερειακών σχεδιασμών του 2005 και 2006 και σε κάποιες από αυτές έχει ολοκληρωθεί. Στην περιφέρεια Στερεάς δεν έχει ενεργοποιηθεί τέτοια διαδικασία.
• Σε εκκρεμότητα παραμένει το θέμα της συγκρότησης των νέων ΦοΔΣΑ, χωρίς να έχει εκδοθεί το σχετικό ΠΔ και ενώ έχει εκπνεύσει η προθεσμία που είχε τεθεί (30 Ιουνίου 2011). Οι τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες κάνουν ρητή αναφορά σε κατάργηση της πρόβλεψης του άρθρου 104 του ν. 3852/2010 (“Καλλικράτης”) για ένα ΦοΔΣΑ ανά περιφέρεια και για κατασκευή όλων των έργων διαχείρισης (και των ΧΥΤΑ) με τη μέθοδο ΣΔΙΤ.

Στο επίπεδο της υφιστάμενης διαχείρισης στην περιφέρεια

• Άμεσα κλείνουν όλοι οι ΧΑΔΑ της περιφέρειας
• Δεν έχει κατασκευαστεί καμία από τις πέντε κεντρικές εγκαταστάσεις επεξεργασίας και αξιοποίησης σύμμεικτων απορριμμάτων, ούτε ΣΜΑ.
• Εντελώς πρόσφατα, στις 1/6/2011, εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή και λειτουργία ΧΥΤΑ/Υ και εγκατάστασης επεξεργασίας στερεών αποβλήτων της 9ης διαχειριστικής ενότητας (Λαμίας), στη θέση “Μαγδάρα” του δήμου Μακρακώμης, δυναμικότητας 89.000 τόνων/έτος (75.500 τόνοι ΑΣΑ και 13.500 τόνοι λάσπη από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων), για τα επόμενα 25 χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι και αυτή η μονάδα επεξεργασίας είναι στο πρότυπο, που επιλεκτικά ακολουθείται πανελλαδικά, με έμφαση στην παραγωγή δευτερογενούς καυσίμου (RDF) και την ενεργειακή αξιοποίηση, χωρίς να προσδιορίζεται και να τεκμηριώνεται ο χώρος και ο τρόπος της καύσης
• Σε σχέση με τους ΧΥΤΑ, η κατάσταση που επικρατεί στις 11 διαχειριστικές ενότητες (ΔΕ) της περιφέρειας είναι η εξής:
 4 ΔΕ (Δ. Βοιωτία, Αν. Βοιωτία, Β. Εύβοια και Σκύρος) διαθέτουν νέους ΧΥΤΑ
 3 ΔΕ (Λαμίας, Κ. Εύβοιας και Δομοκού) διαθέτουν παλαιότερους ΧΥΤΑ, εκ των οποίων οι δύο πρώτοι κορεσμένοι
 4 ΔΕ (Ευρυτανία, Φωκίδα, Λοκρίδα και Ν. Εύβοια) δεν διαθέτουν ΧΥΤΑ
 Από τις 6 ΔΕ, χωρίς ή με κορεσμένους ΧΥΤΑ, έχει υπάρξει πρόβλεψη χωροθέτησης για τις 2 από αυτές: Λαμία (προαναφέρθηκε η έγκριση περιβαλλοντικών όρων) και Ευρυτανία
• Η ποσότητα απορριμμάτων που θα παράγονται στην Περιφέρεια, το 2012, εκτιμάται σε περίπου 300 - 310.000 τόνους, χωρίς την μείωση κατά 17% λόγω της οικονομικής κρίσης σύμφωνα με πανελλαδική πρόσφατη έρευνα.
• Παρά την απουσία αναλυτικών στοιχείων, είναι προφανές ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί για την ανακύκλωση και για την εκτροπή βιοαποδομήσιμων από την ταφή δεν εκπληρώνονται. Αντιθέτως, εξακολουθεί να παραμένει σαν κυρίαρχος τρόπος διαχείρισης η ταφή στους ΧΥΤΑ ή η εναπόθεση (μέχρι πρότινος) στους ΧΑΔΑ.
• Δεν λειτουργεί καμία μονάδα κομποστοποίησης (προδιαλεγμένων οργανικών ή μη), ανακτάται αμελητέα ποσότητα οργανικών, ενώ με βάση τις υφιστάμενες δεσμεύσεις, το 2013 οφείλουν να εκτρέπονται από την ταφή, περίπου, 135.000 τόνοι ζυμώσιμων οργανικών (όριο για την ταφή οργανικών οι 83.000 τόνοι).
• Το σύστημα της ανακύκλωσης είναι υποτυπώδες και λειτουργεί, απ’ όσα μας είναι γνωστά, με ένα ιδιωτικό ΚΔΑΥ στο Σχηματάρι Βοιωτίας (9.030 τόνοι, το 2010) και ένα ΚΔΑΥ της ΕΕΑΑ στη Λαμία (5.244 τόνοι, το 2010), που διαχειρίζεται η ΕΠΑΝΑ ΑΕ του ομίλου Μπόμπολα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΚΔΑΥ Λαμίας έχει ετήσια δυναμικότητα 33.000 τόνων. Με βάση τις υφιστάμενες δεσμεύσεις, στο τέλος του 2011 να αξιοποιούνται 35.500 τόνοι και να ανακυκλώνονται 32.500 τόνοι υλικών συσκευασίας
• Ειδικά προβλήματα εξακολουθούν να αποτελούν α. η παράνομη διάθεση βιομηχανικών αποβλήτων β. η ανεξέλεγκτη διάθεση αδρανών

Σε σχέση με την οικονομική πλευρά της διαχείρισης, σημειώνουμε ότι:
• Υπάρχουν περιορισμένοι, αλλά, ταυτόχρονα, και αναξιοποίητοι πόροι στο ΕΣΠΑ
• Η εισφορά των δήμων στους ΦοΔΣΑ, για υπηρεσίες επεξεργασίας ή διάθεσης απορριμμάτων ή υπολειμμάτων σε ΧΥΤΑ/Υ, κοστολογείται με βάση τις εισερχόμενες ποσότητες (ν. 3854/2010, άρθρο 9) και επιβαρύνει οικονομικά κάθε πολίτη


Γ. Πρόταση διαχείρισης απορριμμάτων για την Περιφέρεια Στερεάς: τα σκουπίδια μπορούν να δημιουργήσουν όφελος και θέσεις εργασίας

Υποστηρίζουμε τη ριζική αναθεώρηση του υφιστάμενου περιφερειακού σχεδιασμού, σε μια κατεύθυνση ενσωμάτωσης των εμπειριών που έχουν αποκτηθεί, των διεθνών εμπειριών και καλών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένης και της ιεράρχησης στη διαχείριση, που εισάγει η οδηγία 2008/98/ΕΕ (πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ανάκτηση, ασφαλής εναπόθεση). Με την απαραίτητη διευκρίνιση ότι η μετάβαση σε οποιαδήποτε βαθμίδα της διαχείρισης προϋποθέτει τη χρήση και την εξάντληση των δυνατοτήτων των προηγούμενων βαθμίδων. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, ότι η οποιαδήποτε συζήτηση για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και εναπόθεσης απορριμμάτων αφορά ένα μικρό, συνεχώς μειούμενο, τμήμα των παραγόμενων απορριμμάτων και όχι το σύνολό τους. Διαφορετικά, θα μιλάμε, όχι μόνο για ένα πρόδηλο σφάλμα στο σχεδιασμό, αλλά για μια εξόφθαλμη προσπάθεια εξυπηρέτησης εργολαβικών συμφερόντων.

Επιμένουμε σε ΦοΔΣΑ με τη μορφή ΝΠΔΔ, που θα τον (τους) συγκροτούν οι αντίστοιχοι δήμοι. Ενθαρρύνουμε τη λειτουργία συνεταιρισμών και εταιρειών κοινωνικής/λαϊκής βάσης με ή χωρίς τη συμμετοχή των Δήμων στην εναλλακτική διαχείριση και την ανακύκλωση.
Θεωρούμε αναγκαίο να υπάρξει αναπροσανατολισμός των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ ώστε να επιδοτηθούν δράσεις ανακύκλωσης και ανάκτησης.

Στη βάση των παραπάνω παραδοχών, πιστεύουμε ότι η βέλτιστη λύση θα πρέπει να συνδυάζει:

• τη δραστική μείωση της ποσότητας των απορριμμάτων, που έχουν ανάγκη επεξεργασίας ή τελικής διάθεσης σε χώρους ταφής
• την περιβαλλοντική ασφάλεια και χαμηλή περιβαλλοντική επιβάρυνση
• την ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας
• τη διάχυση των ωφελειών στους δήμους και τους πολίτες, αποτροπή της εκχώρησης της διαχείρισης στο ιδιωτικό κεφάλαιο
• τη μείωση του κόστους διαχείρισης
• τη μεγιστοποίηση των εσόδων από την ανακύκλωση - ανάκτηση
• τη γρήγορη εφαρμογή και απορρόφηση των διαθέσιμων χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ

Η προτεινόμενη από το Αυτοδιοικητικό Κίνημα περιφέρειας Στερεάς λύση, αποτελεί μια πρόταση ολοκληρωμένης διαχείρισης, που θα μπορούσε να περιγραφεί ως:

“Αποκεντρωμένη διαχείριση χαμηλού κόστους, με έμφαση στη διαλογή στην πηγή και στην ανάκτηση, με τοπικές μονάδες διαχωρισμού και κομποστοποίησης και στηριγμένη στην κοινωνική συμμετοχή”.

Είναι μια λύση που προωθεί την ενεργή συμμετοχή του πολίτη, παράγει τις περισσότερες θέσεις εργασίας τοπικά, απαιτεί εύκολες εγκαταστάσεις, μπορεί να εφαρμοστεί αμεσότερα από κάθε άλλη, έχει το χαμηλότερο κόστος και είναι φιλική στο περιβάλλον. Δεν προωθείται όμως από την Πολιτεία, γιατί δεν παράγει κέρδη για τους μεγάλους ομίλους που διαγκωνίζονται τον τελευταίο καιρό γύρω από το σίγουρο χρήμα των σκουπιδιών. Έτσι σήμερα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η διαχείριση να υιοθετήσει πρακτικές και μεθόδους, όπως: μεγάλες κεντρικές εγκαταστάσεις υψηλού κόστους, έμφαση στην ενεργειακή αξιοποίηση (καύση, πυρόλυση κλπ), πρακτικές πλήρους ιδιωτικοποίησης που θα έχουν ως αποτέλεσμα την εκτόξευση του κόστους διαχείρισης και την υποβάθμιση της κοινωνικής συμμετοχής και του περιβαλλοντικού ελέγχου.

Η πρότασή μας αναπτύσσεται σε 3 βήματα, που υλοποιούνται ταυτόχρονα:

Βήμα 1ο (διάρκεια 1- 12 μήνες)

Στόχος: Μείωση των απορριμμάτων έως και 60% (190.000 τόνοι ή 150.000 με μείωση 17%)

1. Διαλογή υλικών από τους πολίτες, τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις. Χρειάζεται επέκταση των μπλε κάδων για υλικά συσκευασίας, κάδοι οργανικών και κάδοι χαρτιού.

2. Πράσινα σημεία σε κάθε δήμο: δημιουργία κέντρων συγκέντρωσης προδιαλεγμένων ανακτήσιμων και ανακυκλώσιμων υλικών, από όλα τα σημεία διαλογής στην πηγή, αξιοποίηση - εμπορία – διάθεση.

3. Κέντρα διαλογής υλικών από τους κάδους ανακύκλωσης (ενδεχομένως, με ταινιόδρομο και χειροδιαλογή).

4. Μονάδες κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών .

ή/και

5. Μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης βιοαερίου από προδιαλεγμένα οργανικά

6. Διακριτή διαχείριση ειδικών κατηγοριών:

• πράσινων και κλαδεμάτων (κομποστοποίηση ή πελετοποίηση)
• ογκωδών, ελαστικών, ηλεκτρικών συσκευών, σιδηρών και μετάλλων,
• αδρανών για παραγωγή υλικών οδοστρωσίας
• συσσωρευτών, μπαταριών, λαμπτήρων

Βήμα 2ο (διάρκεια 12 - 24 μήνες)

Στόχος: Μείωση των απορριμμάτων έως και 95% συνολικά (290.000 τόνοι/ 240.000 με μείωση 17%)

7. Μεταφορά υπολείμματος σε Μονάδες Μηχανικής Διαλογής (μείωση 110.000/ 80.00 τόνοι με μείωση 17%))

Οι μονάδες μηχανικής διαλογής έχουν υψηλότερο κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας και τα υλικά που παράγουν είναι υποβαθμισμένα σε σχέση με αυτά που έχουν προδιαλεχθεί, ιδιαίτερα όταν έχει προηγηθεί έντονο πρεσσάρισμα σε Σταθμούς Μεταφόρτωσης. Ειδικά το παραγόμενο κόμποστ από σύμμεικτα είναι επιμολυσμένο και εμπλουτισμένο με χημικές ουσίες. Επίσης και το παραγόμενο Βιοαέριο από αναερόβια ζύμωση σύμμεικτων αστικών σκουπιδιών έχει μαζί με το μεθάνιο και επικίνδυνες προς καύση ενώσεις (οργανομεταλλικές, οργανικές και ανόργανες χλωριούχες ενώσεις), οπότε τα καυσαέρια έχουν μεγάλη τοξικότητα. Προτείνονται μικρές αποκεντρωμένες μονάδες απλού εξοπλισμού, σε επίπεδο μιας ή δύο διαχειριστικών ενοτήτων ανάλογα και δύο μεγαλύτερες ΜΕΑ για την εξυπηρέτηση της Λαμίας και Θήβας-Χαλκίδας. Έτσι, καθώς προοδευτικά θα αυξάνεται το ποσοστό της ανακύκλωσης με ΔσΠ, θα μειώνεται η ροή των σύμμεικτων προς ΜΕΑ και ΧΥΤΥ.

Βήμα 3ο (διάρκεια 12 - 24 μήνες)

Στόχος: Ελαχιστοποίηση υπολείμματος προς ταφή στο 5% συνολικά (15.000 τόνοι)

8. Αποκατάσταση προβλημάτων υφιστάμενων ΧΑΔΑ/ΧΥΤΑ

• Αποκατάσταση ΧΑΔΑ
• Αποκατάσταση τυχόν προβλημάτων υφιστάμενων ΧΥΤΑ σε Λιβαδειά, Δομοκό, Β. Εύβοια

9. ΧΥΤΥ με ελαχιστοποίηση των προβλημάτων χωροθέτησης

• Νέος ΧΥΤΥ της 9ης Δ.Ε. στην Λαμία (κοντά στη λατομική περιοχή), που απαιτεί μικρότερο κόστος μεταφοράς και δεν εμφανίζει τα προβλήματα ακαταλληλότητας του Τριλόφου.
• Επέκταση του ΧΥΤΑ Χαλκίδας
• Διερεύνηση δυνατοτήτων χρησιμοποίησης των υφιστάμενων ΧΥΤΑ ως ΧΥΤΥ για περισσότερες Δ.Ε. με τροποποίηση του ΠΕΣΔΑ. π.χ ΧΥΤΥ 4ης -5ης ΔΕ, 7ης-9ης, 1ης-11ης-10ης, ή 11ης -1ης, 10ης -2ης.

Δ. Οικονομικές παράμετροι της προτεινόμενης λύσης

Α. Μείωσης δαπανών και εξοικονόμηση που οφείλεται στη

Μείωση κόστους απόρριψης σε ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ
Μείωση δρομολογίων

Β. Πηγές εσόδων αποτελούν:

• Η πώληση υλικών
• Η παραγωγή ρεύματος από βιοαέριο
• Η παραγωγή υλικών προς χρήση από τους Δήμους (πελέτες, βιοκαύσιμα, κόμποστ, υλικά οδοστρωσίας κλπ)























Επεξηγήσεις

1. Αποκομιδή κάδου υπολειμμάτων - σύμμεικτων απορριμμάτων

2. Υποδοχή απορριμμάτων

3. Εγκατάσταση ταινιοδρόμου χειρο-διαλογής ανακτήσιμων, διαχωρισμού οργανικών

4. Προσθήκη του περιεχομένου του κάδου προδιαλεγμένων οργανικών και των μηχανικών κομποστοποιητών

5. Απομάκρυνση ανακυκλώσιμων υλικών, οδήγηση στους χώρους συγκέντρωσης (15)

6. Χώρος κομποστοποίησης

7. Προσθήκη μέρους του προδιαλεγμένου χαρτιού, για τον έλεγχο της υγρασίας του κομπόστ

8. Θρυμματιστής προϊόντων κλαδεμάτων, προσθήκη στο προς επεξεργασία κομπόστ

9. Νεαρό κομπόστ

10. Μηχανικό κόσκινο κομπόστ

11. Χώρος ωρίμανσης κομπόστ – συσκευασία – διάθεση

12. Διαχωρισμός αδρανών υλικών, πέρασμα από θρυμματιστή αδρανών

13. Παραγωγή αδρανούς υλικού, τύπου 3Α – διάθεση

14. Απομάκρυνση υπολειμμάτων, προς ταφή σε ΧΥΤΥ

15. Σημεία συγκέντρωσης προδιαλεγμένου υλικού από κάδους χαρτιού, μετάλλων - πλαστικών - ξύλου και από τα απομακρυσμένα σημεία εναλλακτικής διαχείρισης (έντυπο χαρτί, μπαταρίες, ηλ. συσκευές, φάρμακα, ελαστικά, έπιπλα κλπ.)

16. Εργαστήρια επισκευών - ανταλλακτικών, εκθετήριο

Αντίθετοι οι Οικολόγοι Πράσινοι με το αιολικό πάρκο στην Οίτη

Την αντίθεσή τους εκφράζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι
για το αιολικό πάρκο στην Οίτη

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαία η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, καθώς είναι αναγκαία και η εξοικονόμηση ενέργειας και η στροφή προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς. Η Ελλάδα επίσης είναι μια από τις πιο σπάταλες ενεργειακά χώρες υπολογίζοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ανά μονάδα ΑΕΠ, και η οικονομική επιβάρυνση είναι πολύ μεγάλη.

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν ώστε να καλυφθούν οι εθνικοί στόχοι για διείσδυση των ΑΠΕ κατά 20% στη συνολική παραγωγή ενέργειας έως το 2020. Γνωρίζουμε παράλληλα ότι είναι αδύνατη, τεχνολογικά και ποσοτικά, η επίτευξη των στόχων αυτών μόνο με εξοικονόμηση ενέργειας, ή μόνο με μικρά αιολικά ή μόνο με φωτοβολταϊκά. Στα πλαίσια αυτά, δεν είμαστε αντίθετοι με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών και αιολικών πάρκων στα βουνά.

Όμως, θεωρούμε απαραίτητο να προηγείται της εγκατάστασης αυτών των συστημάτων ο ουσιαστικός διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες. Όπως επίσης να γίνονται με τρόπο και με σχήματα που θα εξυπηρετούν ένα οικολογικό μοντέλο παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή να σέβονται τον ορεινό χώρο, να μεγιστοποιούν το περιβαλλοντικό και οικονομικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες, να προσφέρουν θέσεις απασχόλησης και ιδιαίτερα στους νέους, να ενδυναμώνουν το ρόλο των τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε θέματα παραγωγής μέρους της τεχνολογίας και παροχής μέρους των αναγκαίων υπηρεσιών που απαιτούνται, συμπεριλαμβανομένης και της συντήρησης και να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία μέσω της κατασκευής μέρους του εξοπλισμού από ελληνικές βιομηχανίες. Αυτό βέβαια απαιτεί καλά σχεδιασμένα προγράμματα επιμόρφωσης και κατάρτισης, αλλά και αξιοποίησης της υπάρχουσας εμπειρίας, απαιτεί ενδυνάμωση των ικανοτήτων των τοπικών κοινωνιών και νέες πολιτικές και πρακτικές σε όλα τα επίπεδα.

Το όραμά μας λοιπόν περιλαμβάνει ένα σχέδιο που θα έχει ως πρωταγωνιστές τις τοπικές κοινωνίες. Προτείνουμε τη δημιουργία «Συμμετοχικών Εταιριών Παραγωγής Πράσινης Ενέργειας» (ανώνυμες εταιρείες ευρείας συμμετοχικής βάσης), με μετόχους την Περιφέρεια, τους Δήμους, τη ΔΕΗ, επαγγελματικούς φορείς (Επιμελητήρια, εμπορικοί σύλλογοι, εργατικά κέντρα και σωματεία, περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί φορείς, τουριστικοί φορείς, ιδιωτικές επιχειρήσεις) αλλά και πολίτες που θα προωθήσουν τις επενδύσεις στις ΑΠΕ (αιολική, ηλιακή, βιομάζα, γεωθερμία) ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι και ταυτόχρονα τα οικονομικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες να μεγιστοποιούνται. Κανένας μέτοχος δεν θα πρέπει να κατέχει πάνω από το 5-10% των μετοχών.

Σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση του Αιολικού Σταθμού ισχύος 34,5 MW στη θέση Τούρλα-Βλιτοτσούμαρο του Δήμου Λαμίας, που είναι σε εξέλιξη η έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, και η οποία συζητείται αύριο στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας, είμαστε αντίθετοι. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η περιοχή κατασκευής βρίσκεται σε υψόμετρο 1700 μ. και αφορά αλπικά λιβάδια και ελατοδάση εντός Ζώνης Ειδικής Προστασίας της Οδηγίας για τα Πουλιά 2009/147/EΚ (Εθνικός Δρυμός Οίτης – Κοιλάδα Ασωπού, GR2440007). Επίσης λόγω του μεγέθους των ανεμογεννητριών, η μελέτη προβλέπει τη διάνοιξη ενός εκτεταμένου δικτύου φαρδιών δρόμων για τη μεταφορά του εξοπλισμού και τη διαρκή εξυπηρέτηση του έργου, ενώ δεν θα χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενοι δασικοί δρόμοι που διασχίζουν τα χωριά της περιοχής.

Οι περιοχές με υψόμετρο άνω των 1200 μ. θεωρούνται ακατάλληλες για εγκατάσταση αιολικών πάρκων, καθώς απαιτούνται μεγάλα δίκτυα νέων δρόμων και μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος, επικρατούν ακραίες κλιματικές συνθήκες και παγετός που καταπονούν και φθείρουν τον εξοπλισμό, με συνέπεια αυξημένα κόστη έργων υποδομής, απώλειες στη μεταφορά του ρεύματος και αυξημένο κόστος εγκατάστασης του εξοπλισμού.

Η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας(ΕΛΕΤΑΕΝ), η οποία εκφράζει τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του κλάδου και της αγοράς, έχοντας ως μέλη εταιρείες και φορείς που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, καθώς και φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και επιστήμονες, περιγράφει με αρνητικό τρόπο τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στα μεγάλα υψόμετρα και συγκεκριμένα αναφέρει (πηγή: «ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΤΑΕΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» σελ 14):

«Ας υποθέσουμε ότι πρέπει να συνδεθούν 50 MW αιολικών πάρκων σε μεγάλο υψόμετρο (π.χ. 1600 μέτρα) μέσω υποσταθμού ανύψωσης σε υψόμετρο κάτω από 1000 μέτρα όπως απαιτούν οι προδιαγραφές. Αν η σύνδεση μεταξύ αιολικού πάρκου και υποσταθμού γίνει με τις προδιαγραφές της ΔΕΗ όπως ερμηνεύει ο ΔΕΣΜΗΕ και η ΡΑΕ, τότε απαιτούνται 7 κυκλώματα μέσης τάσης (τριών αγωγών το καθένα). Με δεδομένο ότι σε τόσο μεγάλα υψόμετρα το κάθε κύκλωμα θα πρέπει για λόγους αντοχής στον πάγο και τον αέρα να εγκατασταθεί σε δύο τουλάχιστον ξύλινους πυλώνες σχήματος Π (ή και σε τρεις με έναν αγωγό σε κάθε πυλώνα) οι οποίοι θα απέχουν απόσταση 100 -150 μέτρα ο καθένας, έπεται ότι απαιτούνται 14 - 21 σειρές ξύλινων πυλώνων οι οποίοι θα κατεβαίνουν το βουνό, δημιουργώντας μια απαράδεκτη εικόνα που δεν θα είναι -εύλογα- αποδεκτή ούτε από την τοπική κοινωνία από τις περιβαλλοντικές αρχές. Εναλλακτικά, ο ΔΕΣΜΗΕ και η ΡΑΕ ερμηνεύουν ότι μπορεί να γίνει υπόγειο δίκτυο, ήτοι να οργωθούν οι πλαγιές και οι χαράδρες του βουνού δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερη περιβαλλοντική επίπτωση, εγείροντας θέματα ασφάλειας από την υπογειοποίηση γραμμών σε δασικές περιοχές και αφαιρώντας από τη ΔΕΗ τα ανάλογα και δίκαια επιχειρήματα που διαθέτει για να αρνείται ανά την Ελλάδα ανάλογα αιτήματα για υπογειοποιήσεις»


----------------------------------------
Πληροφορίες: Στέφανος Σταμέλλος τηλ 2231021007 6977261256

Μόνοι μας θα σωθούμε!

Από την Ελλάδα της μιζέριας,
στην άλλη Ελλάδα της ελπίδας

Πέρα από την ανάγκη σήμερα για αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την έξοδο από τη φαυλοκρατία του δικομματισμού, το ίδιο σημαντικό θεωρείται -και είναι- η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με στόχο την άμεση εξισορρόπηση του εμπορικού ισοζυγίου και την αυτάρκεια στα βασικά αγαθά με την κινητοποίηση και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων, κοινωνικών και φυσικών. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που ορθώνεται μπροστά μας ως «επείγον ζήτημα».
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.

Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.

Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.

Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.

Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…

Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.

Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.

Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.

Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.

Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.

«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011

Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων

Παρατηρήσεις επί του Σχεδίου θέσεων του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΣΧΣΑΑ) για τις υδατοκαλλιέργειες

Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης
Συνεδρίαση 2ας Νοεμβρίου 2011

Θέμα: Σχέδιο θέσεων του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΣΧΣΑΑ) επί του Σχεδίου Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΕΠΧΣΑΑ/Υ)
Α. Γενικές θέσεις
1. Οι υδατοκαλλιέργειες (Υ/Κ) είναι ένας σημαντικός κλάδος της εθνικής οικονομίας που πρέπει να ενθαρρυνθεί και ενισχυθεί στο πλαίσιο των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης.
2. Ο ανωτέρω στόχος απαιτεί την ρύθμιση της λειτουργίας του κλάδου, που περιλαμβάνει την ανάγκη ύπαρξης σαφούς χωροταξικού πλαισίου, όπως εξάλλου προκύπτει και από την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

3. Το Σχέδιο ΚΥΑ για το ΕΠΧΣΑΑ/Υ που εκπονήθηκε από την Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) είναι επί της αρχής αποδεκτό και μπορεί να καλύψει τις υφιστάμενες ανάγκες χωροταξικού σχεδιασμού σε εθνικό επίπεδο, εφόσον ληφθούν υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις του ΕΣΧΣΑΑ και στην συνέχεια ενσωματωθούν στο Σχέδιο ΚΥΑ.

4. Η χωροθέτηση μονάδων Υ/Κ εντός προστατευόμενων περιοχών (π.χ. ζωνών NATURA 2000) πρέπει να είναι συμβατή με τα διαχειριστικά σχέδια των περιοχών αυτών και να τυγχάνει της σύμφωνης γνώμης του αντίστοιχου φορέα διαχείρισης.

5. Στόχος της ΚΥΑ πρέπει να είναι η χωροθέτηση μονάδων Υ/Κ να είναι συμβατή προς ανταγωνιστικές στον παράκτιο χώρο δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός και η επαγγελματική αλιεία.
Παρ.1. Οι ανταγωνιστικες χρησεις για να γινουν συμβατες μεταξύ τους, καποιες θα πρεπει να υποβαθμιστουν Στην προκειμενη περιπτωση υποβαθμιζονται ο τουρισμος και η επ.αλιεια

6. Προκειμένου να αποφευχθεί η χωροθέτηση ΠΟΑΥ σε θαλάσσιους χώρους με σημαντικά αλιευτικά πεδία, νηπιοτροφεία, περιοχές αναπαραγωγής και ενδιαίτησης ιχθύων, όπως και λειμώνες Ποσειδωνίας, απαιτείται η προηγούμενη γνωμοδότηση του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας και του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών.
Παρ. 2. Η γνωμοδοτηση.του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας και του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών θα έπρεπε να προυπήρχε των μελετών ΠΟΑΥ και οχι να έπεται

7. Στόχος πρέπει να είναι επίσης η ενθάρρυνση της στροφής της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας προς την βιολογική υδατοκαλλιέργεια, νέες καινοτομικές τεχνολογίες παραγωγής και πειραματική υδατοκαλλιέργεια.

8. Οι «μετρικές» προδιαγραφές (βλ. άρθρα 5 και 7), που αφορούν τις μονάδες Υ/Κ (αποστάσεις μεταξύ μονάδων ή από οργανωμένες ζώνες, επιτρεπόμενο μέγεθος μισθωμένης έκτασης, ποσοστό κάλυψης μισθωμένων επιφανειών κλπ), πρέπει να είναι σαφώς ευνοϊκότερες για μονάδες βιολογικής Υ/Κ από εκείνες που προβλέπονται για συμβατικές μονάδες, ώστε να παρέχεται κίνητρο ίδρυσης βιολογικών μονάδων.

9. Στις περιπτώσεις ακατοίκητων νησιών, πέραν των περιορισμών που αφορούν προστατευόμενες περιοχές, πρέπει η χωροθέτηση να αποφασίζεται μετά από την εκπόνηση ορνιθολογικής μελέτης.

10. Στις υποδεικνυόμενες Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ), η επακριβής επιθυμητή χωροθέτηση Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) και μεμονωμένων μονάδων Υ/Κ δέον όπως εξειδικευθεί σε υποκείμενο επίπεδο χωρικού σχεδιασμού, με ιδιαίτερη προσοχή στις περιοχές όπου εμφανίζονται συγκρούσεις είτε με άλλες δραστηριότητες, είτε με νόμιμη οικιστική ανάπτυξη και όπου διαπιστώθηκαν προβλήματα από την δημόσια διαβούλευση και στην διάρκεια του διαλόγου στο ΕΣΧΣΑΑ.
Παρ. 3 Η επακριβής χωροθετηση των ΠΑΥ πρέπει να εξειδικευθει σε υποκειμενο χωρικο σχεδιασμο διοτι ολες οι ΠΑΥ είναι σε περιοχές όπου εμφανίζονται συγκρούσεις είτε με άλλες δραστηριότητες, είτε με νόμιμη οικιστική ανάπτυξη και όπου διαπιστώθηκαν προβλήματα από την δημόσια διαβούλευση και στην διάρκεια του διαλόγου στο ΕΣΧΣΑΑ.

11. Ο πίνακας 2 στον οποίο περιλαμβάνονται οι ΠΟΑΥ οι μελέτες των οποίων εκπονήθηκαν στο πλαίσιο του Ε.Π «Αλιεία 2000-2006» και των ΠΕΠ της ίδιας περιόδου πρέπει να θεωρηθεί ενδεικτικός και οι μελέτες αυτές μετά των αντίστοιχων ΣΜΠΕ να τύχουν επανεξέτασης με βάση την ΚΥΑ Υ/Κ και τα νεότερα πραγματικά και επιστημονικά δεδομένα
Παρ 4 Η επικαιροποίηση των μελετων ΠΟΑΥ πρέπει να γινει όχι με βαση την ΚΥΑ αλλά με βαση των νεωτερων επιστημονικών δεδομενων και της κυριως της διαμορφωμενης εικονας που παρουσιαζουν σημερα οι παρακτιες περιοχές.

12 Στην περίπτωση χωροθέτησης μονάδων Υ/Κ ή ΠΑΥ εντός κλειστών κόλπων ή στενών θαλάσσιων διαύλων οι μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας δέον όπως απέχουν 1.500 μέτρα από νομίμως υφιστάμενους οικισμούς ή οικιστικές περιοχές προβλεπόμενες από εγκεκριμένα ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ.
Παρ.5 Στην περίπτωση χωροθέτησης μονάδων Υ/Κ ή ΠΑΥ εντος κλειστων Κόλπων (Οπούντιος Κόλπος Θεολογου- Αταλάντης- Λιβανατων , Μαλιακός, Σκροπονερια κ.λ.π.) οι μοναδες να απεχουν 5.500 μετρα από νομίμως υφιστάμενους οικισμούς ή οικιστικές περιοχές προβλεπόμενες από εγκεκριμένα ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ και εντος ευρυτερων κολπων (Αργολικός, Ν.Ευβοικός κ.λ.π) 5.000 μετρα από νομίμως υφιστάμενους οικισμούς ή οικιστικές περιοχές προβλεπόμενες από εγκεκριμένα ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ

12. Κατά την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων προτεινόμενων ΠΟΑΥ ή μονάδων Υ/Κ, είτε νέων, είτε εκ μετεγκατάστασης, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ΚΥΑ, στην ποιότητα των υδάτων και στην προστασία της ιχθυοπανίδας.
Παρ.6 ιδιαιτερη προσοχη πρεπει να δινεται στα θαλασσια ρευματα που επικρατουν στην περιοχή πχ το φαινομενο της παλίρροιας (Β και Ν. Ευβοικος)

13. Οι μελλοντικοί φορείς διαχείρισης των ΠΟΑΥ, θα έχουν την ευθύνη συστηματικής παρακολούθησης, ανά διετία, της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων και της ποιότητας των υδάτων. Θα ευθύνονται επίσης για την εξασφάλιση επαρκούς υδρανάπαυσης.

14. Στα διοικητικά συμβούλια των φορέων διαχείρισης ΠΟΑΥ θα μετέχει ως παρατηρητής ένας εκπρόσωπος της αντίστοιχης περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
Παρ.7 Γιατι της αντιστοιχης Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και όχι των θιγομενων ΟΤΑ και γιατι να μην εχει δικαιωμα ψηφου.

15. Η δαπάνη διαχείρισης στερεών απορριμμάτων και αποβλήτων ζωικών υπολειμμάτων θα βαρύνει τις επιχειρήσεις Υ/Κ.

16. Στο πλαίσιο του προβλεπόμενου από το Σχέδιο ΚΥΑ μηχανισμού παρακολούθησης που θα ενταχθεί στο Χωρικό Παρατηρητήριο του ΥΠΕΚΑ πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλισθεί συστηματική παρακολούθηση των παράκτιων υδατικών οικοσυστημάτων, ώστε βαθμιαία να προκύψουν αξιόπιστες χρονοσειρές δεδομένων.
Παρ. 8 αρα τα μεχρι τωρα δεδομενα δεν είναι αξιοπιστα

17 Προ των αποφάσεων εκμίσθωσης θαλασσίων εκτάσεων που θα λαμβάνει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση απαιτείται γνωμοδότηση των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων. Μέρος των πόρων που θα περιέρχονται στο δημόσιο από την εκμίσθωση θα μεταβιβάζεται στους τοπικούς δήμους, υπό μορφή αντισταθμιστικών ωφελειών.
Παρ. 9 Η αποφαση μισθωσης να λαμβανεται από την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση (Νομος Καλλικρατη) και η γνωμη των τοπικών Δημων πρεπει να είναι δεσμευτικη

Β. Στο Πρόγραμμα Δράσης πρέπει να περιληφθούν τα ακόλουθα:

1. Το ΥΠΕΚΑ θα αναλάβει την δημιουργία αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών για την παρακολούθηση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από Υ/Κ, όπως και για την παρακολούθηση εφαρμογής των υποδείξεων των ελεγκτών.

2. Τα συναρμόδια υπουργεία πρέπει να αναθέσουν την χαρτογράφηση λειμώνων Ποσειδωνίας, αλιευτικών πεδίων, νηπιοτροφείων, περιοχών αναπαραγωγής και ενδιαίτησης ιχθύων στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και το Ινστιτούτο Αλιευτικής ‘Ερευνας.

3. Με πρωτοβουλία των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και εντός έτους από την έγκριση της παρούσας ΚΥΑ θα γίνει ακριβής χαρτογράφηση με γεωδαιτικές συντεταγμένες όλων των εκτάσεων που έχουν εκμισθωθεί σε μονάδες υδατοκαλλιέργειας ή των οποίων η εκμίσθωση εκκρεμεί.

4. Η ως άνω χαρτογράφηση θα τεθεί υπόψη του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών το οποίο θα αποφανθεί εάν στις εν λόγω εκτάσεις υπάρχουν προστατευόμενοι λειμώνες Ποσειδωνίας.

5. Με πρωτοβουλία του ΥΠΕΚΑ θα εκπονηθεί το ταχύτερο δυνατό Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Θαλάσσιες και Παράκτιες Περιοχές, στο οποίο θα ενσωματωθούν οι σχετικές με την χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών διατάξεις, με προοπτική θεσμοθέτησης του εντός 18 μηνών από την έγκριση της παρούσας ΚΥΑ.
Παρ. 10 Όλες οι πιο πανω παραγραφοι από 1- και 5 πρεπει να γινουν ΠΡΙΝ τη θεσμοθετηση της ΚΥΑ και όχι μετα

6. Η παρούσα ΚΥΑ θα τύχει αναθεώρησης εντός διετίας από την έγκριση της, εκτός και αν προ της παρέλευσης της διετίας έχει θεσμοθετηθεί νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Θαλάσσιες και Παράκτιες Περιοχές, που αναφέρεται ανωτέρω, στο οποίο θα ενσωματωθούν οι σχετικές με την χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών διατάξεις.
Παρ. 11 Η αναθεωρηση της ΚΥΑ πρέπει να τροποποιηθει ετσι ώστε να ενσωματώσει το νέο Πλαισιο για τις Παρακτιες

7. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δέον όπως μεριμνήσουν για την ενίσχυση με κίνητρα των μετεγκαταστάσεων μονάδων σε αποστάσεις με μεγαλύτερες του ενός ναυτικού μιλίου από την ακτή με βάθος τουλάχιστον 50 μ. Στις περιπτώσεις αυτές είναι δυνατή η εκμίσθωση θαλασσίων εκτάσεων πολλαπλάσιου μεγέθους, εφόσον διασφαλισθεί η συμβατότητα με άλλες χρήσεις του θαλασσίου χώρου (ναυσιπλοΐα, διέλευση αγωγών, υπεράκτια αιολικά πάρκα κλπ).

8. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δέον όπως μεριμνήσουν για την ενίσχυση με οικονομικά κίνητρα της δημιουργίας νέων, ή μετατροπής υφιστάμενων, βιολογικών ιχθυοκαλλιεργητικών μονάδων, όπως επίσης και για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών σε απομακρυσμένες περιοχές.

Γ. Στις Μεταβατικές Διατάξεις να προστεθούν τα ακόλουθα (ή να προσαρμοσθεί καταλλήλως η υπάρχουσα διατύπωση):

1. Οι υφιστάμενες μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας, των οποίων η θέση, λειτουργία και ισχύουσα άδεια δεν αντιβαίνουν προς τις διατάξεις της παρούσας ΚΥΑ, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας, συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά μέχρι την έκδοση των απαιτούμενων ΠΔ για τις ΠΟΑΥ, με δυνατότητα μέχρι τότε παράτασης των αδειών λειτουργίας τους και αύξησης της δυναμικότητας τους κατά 25%, εφόσον προηγηθεί μελέτη φέρουσας ικανότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας ΚΥΑ, και έκδοση της απαραίτητης Απόφασης ‘Εγκρισης Περιβαλλοντικών ‘Ορων. Το ποσοστό αύξησης επαυξάνεται σε 40% σε περίπτωση υιοθέτησης βιολογικής καλλιέργειας, η οποία θα πιστοποιηθεί από τα αρμόδια όργανα.
Παρ. 12 Οι υφισταμενες μοναδες που εχουν παραβει αποδεδειγμενα τους ορους και τις προυποθεσεις των αδειών λειτουργιας ή των αντιστοιχων ΑΕΠΟ ( βασιμες καταγγελίες, πορισματα ΕΥΠΕ κ.λ.π.) γεγονος που σημαινει ότι ρυπαινουν ,να διακοπτεται η λειτουργια τους και να τους επιβαλλονται υψηλα προστιμα πανω στην αρχη ο ρυπαινων πληρωνει.

2. Στην περίπτωση μονάδων θαλάσσιας Υ/Κ των οποίων οι άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δεν πληρούν τους όρους της ΚΥΑ και ειδικότερα στην περίπτωση όπου δίνεται η δυνατότητα μετεγκατάστασης να προστεθούν τα εξής: «Οι νέες θέσεις μετεγκατάστασης δέον όπως εγκριθούν από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, κατόπιν εισήγησης των αντίστοιχων Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και υπό τον όρο τήρησης των νόμιμων διαδικασιών αδειοδότησης».

3. Η προθεσμία που δίνεται σε μονάδες εντός Περιοχών Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΑΣΜ) να προβούν σε συγκρότηση ΠΟΑΥ να περιορισθεί από τα τρία στα δύο χρόνια.

4. Στο διάστημα διετίας από την έγκριση της παρούσας ΚΥΑ επιτρέπεται η ίδρυση νέων μονάδων σε εξαιρετικές περιπτώσεις για λόγους είτε εθνικού συμφέροντος, είτε δημιουργίας θέσεων απασχόλησης σε περιοχές με σοβαρό πρόβλημα απασχόλησης, πάντοτε σύμφωνα με τους στόχους της εθνικής πολιτικής για τον κλάδο, περιλαμβανομένων των στόχων προσέλκυσης σοβαρών επενδύσεων, βιώσιμης ανάπτυξης, προώθησης νέων υδατοκαλλιεργητικών προϊόντων, χρήσης καινοτομικών τεχνολογιών, και ενίσχυσης βιολογικών και πειραματικών υδατοκαλλιεργειών. Ευνοϊκής αντιμετώπισης θα τύχουν τα αιτήματα ίδρυσης νέων μονάδων από επιχειρήσεις των οποίων οι μονάδες απομακρύνονται από την υφιστάμενη θέση τους λόγω των διατάξεων της παρούσας ΚΥΑ.

5. Παράλληλα με την εφαρμογή της παρούσης ΚΥΑ καλούνται όλοι οι Δήμοι και οι Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας να υποδείξουν, εντός δύο μηνών από της δημοσίευσης της, περιοχές ή σημεία, εντός και εκτός ΠΑΥ, για την υποδοχή εγκαταστάσεων υδατοκαλλιεργειών. Οι υποδείξεις θα ληφθούν υπόψη κατά την εκπόνηση των μελετών των υπό αναθεώρηση Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
Παρ 13 Η υπόδειξη να γινει πριν τη θεσμοθετηση της ΚΥΑ και να αφορα τις ΠΑΥ. Οι υποδειξεις να ληφθούν υποψη στην αναθεωρηση των Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισιων.

6. Στα υπό αναθεώρηση Περιφερειακά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης είναι δυνατόν να προβλεφθεί η χωροθέτηση και νέων ΠΑΥ και στην συνέχεια ΠΟΑΥ. Στα Περιφερειακά Πλαίσια (ή σε κάποιες περιπτώσεις στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής) θα εξειδικευθεί η χωροθέτηση των ΠΑΥ ή μεμονωμένων μονάδων.

7. Όπως αναφέρθηκε ήδη, εντός κλειστών κόλπων οι μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας δέον όπως απέχουν 1.500 μέτρα από νομίμως υφιστάμενους οικισμούς ή οικιστικές περιοχές προβλεπόμενες από εγκεκριμένα ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ. Υφιστάμενες μονάδες που δεν ικανοποιούν τον περιορισμό αυτό δέον όπως μετεγκατασταθούν εντός εξαμήνου από την λήξη της αδείας τους, και πάντως προ της παρέλευσης 18 μηνών από την έγκριση της παρούσας ΚΥΑ, σε νέες θέσεις που θα υποδειχθούν από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, κατόπιν εισήγησης των αντίστοιχων Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και υπό τον όρο τήρησης των νόμιμων διαδικασιών αδειοδότησης.
Παρ 14 Εντος κλειστων Κόλπων (Οπούντιος Κόλπος Θεολογου- Αταλάντης- Λιβανατων , Μαλιακός, Σκροπονερια κ.λ.π.) οι μοναδες να απεχουν 5.500 μετρα από νομίμως υφιστάμενους οικισμούς ή οικιστικές περιοχές προβλεπόμενες από εγκεκριμένα ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ και εντος ευρυτερων κολπων (Αργολικός, Ν.Ευβοικός κ.λ.π) 5.000 μετρα

Οι Πρόεδροι των Συλλόγων

Για το Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος Αγ.Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας
η Πρόεδρος Νανά Κακαβούλη
Για το Ναυτικό Ομιλο Σκάλας Αταλάντης
ο Πρόεδρος Στράτος Τζιβελέκης
Για τον Εξωραιστικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο «Η Σκάλα Αταλάντης»
ο Πρόεδρος Ανδρέας Ζαίμης
Για τον Αγροτοαλιευτικό Σύλλογο Αγίου Ιωάννη Θεολόγου
ο Πρόεδρος Διονύσης Ψαρράς
Για το Σωματείο Επαγγελματιών Αλιέων Μαλεσίνας «Ο Αγιος Νικόλαος»
ο Πρόεδρος Τριαντάφυλλος Καζάνας
Για το Σύλλογο Επαγγελματιών και Εμπόρων Θεολόγου Μαλεσίνας
ο πρόεδρος Σταύρος Κοτσιομίτας
Για το Σύλλογο Οικιστών και Οικοπεδούχων ΟΣΜΑΕΣ Μαλεσίνας «Η Νέα Αλαία»
ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Φραγκος

Τηλεφωνα επικοινωνίας 210-6826085 6938851733 Νανα Κακαβουλη
syllogostheologou@gmail.com
nana.tsouma@gmail.com